Morfologia

Rdzenie

§36. Oprócz podanych stopni apofonii istniej± jeszcze stopnie wzd³u¿one, oznaczane 1+, 2+, 3+, 4+. Wzd³u¿eniu ulega samog³oska akcentowana, nastêpuj±ca po jednej z samog³osek rdzenia, nie istniej± wiêc stopnie 0+ ani stopieñ ze wzd³u¿eniem samog³oski nierdzennej. Samog³oska wzd³u¿ona zapisywana jest podwojeniem litery samog³oski (nigdy z niemym h). Przy tworzeniu stopni wzd³u¿onych zachodz± nastêpuj±ce zmiany w porównaniu z tabel± podan± w §35:


  1+ 2+ 3+ 4+
lekkie
  káata katáa
 
1 háata ətáa
2 káau kwáa
1, 2 ráan, wáahə, jáau ranáa, wəháa, juwáa
 
ciê¿kie
  káatap katáapa katpáa
 
1 wáatap utáapa utpáa
2 káahəp, xáahəp kháapa, xəháapa kəpáa, xəpáa
3 káatu katáau katwáa
1,2 háaupa, wáarpa huwáapa, waráapa hupáa, wrpáa
1,3 wáati utáai utjáa
2,3 káaran, káaru, èáahə kráan, kráau, èəháahə kranáa, kruwáa, èəháa
1,2,3 ráanal, ráanə, ráahu, ráawə ranáal, ranáahə, rəháau, ruwáahə rnláa, rnháa, rəwáa, ruháa
 
supercie¿kie
rodzaj II I II I, II
  káatapak katáapak katpáaka katapkáa
katpakáa
 
1 ráatapak rtáapak rtpáaka rtapkáa
rtpakáa
2 káaupak kwáapak kupáaka kupkáa
kupakáa
3 káatuk katáauka katwáaka katukáa
4 káatapə katáapə katpáahə katapəháa
katpəháa
1,2 ráaupak ruwáapak rupáaka rupkáa
rupakáa
1,3 ráatuk rtáauka rtwáaka rtukáa
1,4 ráatapu rtáapu rtpáau rtapwáa
rtpuwáa
2,3 káaruk kráauka kruwáaka krukáa
2,4 káarpu kráapu krpáau krpwáa
3,4 káatuwi katáawi katwáai katwijáa
1,2,3 ráanuk, ráaunak ranáauka, ruwáanka rnwáaka, runáaka ranukáa, ruwnkáa
1,2,4 ráaupi ruwáapi rupáai rupjáa
1,3,4 ráatuwan, ráatuwi rtáauna, rtáawi rtwáan, rtwáai rtunáa, rtujáa
2,3,4 káaruwan, káaruwi kráauna, kráawi kruwáan, kruwáai krunáa, krujáa
1,2,3,4 ráauni, ráauhi ruwáani, ruwáahi runáai, ruháai ruwnjáa, ruhjáa