Język kaćjański

Morfologia

Rdzenie

§35. Zasadnicze struktury apofonii przedstawia poniższa tabela. Najwyższy stopień dopuszczalny jest tylko z akcentowanym afiksem, stąd postacie ze znakiem łącznika. Rdzenie słabe różnią się od odpowiednich form rdzeni mocnych, gdyż zanikają w nich kardynalne samogłoski nieakcentowane, a spółgłoski niewłaściwe występują w postaci zgłoskotwórczej. Poniżej podano przykłady takich rdzeni; cyfry w lewej kolumnie oznaczają numery spółgłosek słabych.

	0	1	2	3	4	5
lekkie
	ákta	kát	katá	kat-	—	—

1	áhta	hát	ətá	ət-	—	—
2	áčr, áku	čár, káu	čará (črá), kwá	čr-, ku-	—	—
1, 2	árna, áuh, áju	rán, wáh, jáu	raná, wəhá, juwá	rn-, wə-, ju-	—	—

ciężkie
	áktap	kátpa	katáp	katpá	katap-	—

1	áutap	wátpa	utáp	utpá	utap-	—
2	ákəp, áxəp	káhpa, xáhpa	kháp, xəháp	kəpá, xəpá	kəp-, xəp-	—
3	áktu	kátu	katáu	katwá	katu-	—
1,2	áhup, áurap	háupa, wárpa	huwáp, waráp	hupá, wrpá	hup-, wrp-	—
1,3	áuti	wáti	utái	utjá	uti-	—
2,3	ákran, ákru, áčhə	kárna, káru, čáhə	krán, kráu, čəháh	kraná, kruwá, čəhá	krn-, kru-, čəh-	—
1,2,3	árnal, árnə, árhu, árwə	ránla, ránh, ráhu, ráuh	ranál, ranáh, rəháu, ruwáh	rnlá, rnhá, rəwá, ruhá	ranl-, ranh-, rəu-, ruh-	—

supercieżkie
rodzaj	I, II	II	I	II	I, II	I, II
	áktapka	kátpak	katápka	katpák	katapká	katapka-
	ákatpak	kátpak	katápka	katpák	katpaká	katpak-

1	ártapka	rátpak	rtápka	rtpák	rtapká	rtapka-
1	áratpak	rátpak	rtápka	rtpák	rtpaká	rtpak-
2	ákupka	káupak	kwápka	kupák	kupká	kupka-
2	ákupak	káupak	kwápka	kupák	kupaká	kupak-
3	áktuk	kátuk	katáuka	katwák	katuká	katuk-
3	ákatuk	kátuk	katáuka	katwák	katuká	katuk-
4	áktapə	kátpə	katápə	katpáh	katapəhá	katapə-
4	ákatpə	kátpə	katápə	katpáh	katpəhá	katpə-
1,2	árupka	ráupak	ruwápka	rupák	rupká	rupka-
1,2	árupak	ráupak	ruwápka	rupák	rupaká	rupak-
1,3	ártuk	rátuk	rtáuka	rtwák	rtuká	rtuk-
1,4	ártapu	rátpu	rtápu	rtpáu	rtapwá	rtapu-
1,4	áratpu	rátpu	rtápu	rtpáu	rtpuwá	rtpu-
2,3	ákruk	káruk	kráuka	kruwák	kruká	kruk-
2,4	ákrpu	kárpu	krápu	krpáu	krpwá	krpu-
3,4	áktuwi	kátwi	katáwi	katwái	katwijá	katwi-
3,4	ákatwi	kátwi	katáwi	katwái	katwijá	katwi-
1,2,3	árnuk, árwanka	ránuk, ráunak	ranáuka, ruwánka	rnwák, runák	ranuká, ruwnká	ranuk-, ruwnk-
1,2,4	árupi	ráupi	ruwápi	rupái	rupjá	rupi-
1,3,4	ártuwan, ártuwi	rátwan, rátwi	rtáuna, rtáwi	rtwán, rtwái	rtuná, rtujá	rtuwn-, rtuwi-
2,3,4	ákruwan, ákruwi	kárwan, kárwi	kráuna, kráwi	kruwán, kruwái	kruná, krujá	kruwn-, kruwi-
1,2,3,4	árwani, árwəhi	ráuni, ráuhi	ruwáni, ruwáhi	runái, ruhái	ruwnjá, ruhjá	runi-, ruhi-

Końcowe nieakcentowane samogłoski kardynalne odpadają, jeżeli dodawany jest sufiks rozpoczynający się od samogłoski (wliczając i, u, ə), np. katpa : katp-u. Zasada ta obowiązuje także dla sufiksów zaczynających się od j, w, h, które otrzymują samogłoskę protetyczną, np. katp-ija.